Opgeknapte pipowagen | Raymundo Resink

Een zwarte pipowagen, verscholen tussen het groen van een seizoenscamping, werd het keerpunt voor Raymundo Resink. Wat begon als een simpele opknapbeurt, groeide uit tot een persoonlijke ontdekkingstocht richting natuurlijk bouwen, met lijnolieverf als zijn trouwe metgezel. “Ik wil zo bouwen en renoveren dat als je iets achterlaat en laat composteren, dat het weer onderdeel wordt van de natuur”, zegt Raymundo. “Alles in mijn projecten moet voeding zijn voor de aarde.”

Van houtrot tot herontdekking

Twee jaar geleden kocht een huurder op de camping de pipowagen. “Van een afstand zag de wagen er charmant uit, maar van dichtbij was het een ander verhaal,” vertelt Raymundo. Houtrot, slecht schilderwerk, afgebladderde verf en hier en daar zelfs helemaal geen grondverf. “Voor de eigenaresse was het echt schrikken. Ik stelde voor om de wagen op te knappen, maar wel op mijn manier: met lijnolieverf.”

Dat besluit kwam niet uit het niets. Een jaar eerder had Raymundo acht maanden lang intensief geklust met een vriend die al lang in het schildersvak zit. “We werkten met synthetische verf. Dat is puur plastic smeren over gebouwen. Bij een project in Amsterdam schraapten we de lagen verf van een gebouw af. Daarna hebben we uren plastic van de stoep geveegd. Toen wist ik: dit is niet oké.”

De pipowagen voordat Raymundo ermee aan de slag ging:

De overstap naar natuurlijke verf

Na die ervaring ging Raymundo op zoek. Zijn reis leidde hem naar Allbäck-verf en vervolgens naar Groene Bouwmaterialen. “Er zijn meer aanbieders, maar bij jullie voelde ik meteen: dit klopt. De ontmoeting met founder Thomas en collega Steffie voelde als een warm bad. De collega’s bij Groene Bouwmaterialen kwamen naar me toe om naar mijn boek te vragen. Dat soort dingen maken het verschil.”

Samen met zijn schildersvriend stelde hij een vragenlijst op om meer te leren over het werken met lijnolieverf. Die vriend kon de overstap nog niet maken (“nog te veel in de waan van de dag”), maar Raymundo ging zelf wel door. “Voor mij was dit een mooie aanleiding om het écht anders te doen.”

Zintuiglijke verfbeleving

Het werken met lijnolieverf bleek een ervaring op zich. “Het smeert lekker, het ruikt lekker, het is heerlijk om die pot open te maken.” Raymundo gebruikte Allbäck-verf, gekookte lijnolie en “lijnolie 'extra'". Die drie producten hebben verschillende resultaten met de verf als basis. “Het fijne is: je kunt zelf doseren. ‘Lijnolie extra' voor glans en gekookte lijnolie om te verdunnen. Door daar een beetje mee te spelen, ontdekte ik hoe de verf zelfs sneller droogt.”

Het resultaat? “Een mooie, diepe glans. Niet zo’n hoogglans als bij synthetische verf, maar juist warm en natuurlijk. En het belangrijkste: het beschermt het hout op een ademende manier. De verf bladdert niet af, maar poedert heel langzaam. Wat ervan in de natuur terechtkomt, wordt gewoon opgenomen. Dat voelt goed.”

Het resultaat:

Een passie voor bouwen met de natuur

Hoewel klussen niet zijn hoofdactiviteit is, speelt het wel een rol in zijn bredere missie. Raymundo werkt momenteel aan een regeneratief project in Portugal: The Miracle Project. Dat is gericht op herstel van landschap én mens. “Ik wil alles bouwen en renoveren op zo’n manier dat als je het achterlaat, het gewoon weer opgaat in de natuur. Alles wat ik gebruik, moet voeding zijn voor de aarde.”

Meer dan een klus

Raymundo noemt de pipowagen zijn betaalde leerschool. “Ik ben allesbehalve een expert, maar omdat zo weinig mensen nog met deze verf werken, kan ik er gewoon mee experimenteren.” Hij documenteerde zijn aanpak in een inspiratiedocument, bedoeld voor iedereen die zelf wil bouwen op een natuurlijke manier.

“Als je echt iets wilt bijdragen aan de aarde,” zegt Raymundo, “dan moet je beginnen bij hoe je leeft en werkt met jezelf, je medemens en de natuur om je heen. Natuurlijk bouwen en schilderen is daar voor mij een logisch onderdeel van.”